Hocam yaklaşık 3 sene önce okumuşum bu yazınızı ve yorum yazmışım..
Çok iyi bir yazılımcı olacağımı sandığım bir zaman dilimiydi ve büyük bir projenin içindeydim hatta çok iyi bir Java kursuna dahi yazılmıştık 3 arkadaş..
Gece gündüz çalıştım sonuçta zor geçecek birkaç sene sonra hayatım boyunca sevdiğim işi yüksek bir maaşla yapacaktım, birkaç sene uykusuz yorgun ve asosyal olmak sorun edilemeyecek kadar ufak şeylerdi benim gibi çokta refah içinde büyümeyen biri için.
Fakat kader diye bir şey var, büyük ve çok entegrasyonlu bir yazılım yapmak bunu süreç yönetimlerine bağlayacak analizleri ortaya koymak bayağı zordu, ama yazılımların en zor yanı türk dizileri tadındaki ikili ilişkilerdi :)
Projedeki görevim yer yüzündeki en saçma sebeple büyük bir soruna dönüştü, kurumun analizci olmamı istemesi ve benim başından beri yazılımcı olacağımı, analizin bana göre olmadığını söylemem :)
Sonuç olarak 2 seneden fazla görev aldığım projeden çıkartılıp, Kredi ve Finans birimine verildim.. 1 sene kadarda burada işi öğrenmek için çile çektik ve işi öğrendik hamdolsun, Şimdi mutluyum ama yazılım görünce psikolojim bozuluyor :) {Gerçekten bozuluyor anormalleşiyorum, sinirden elim ayağım titriyor}
Yaşım 25 burada Rabbim büyüktür, herşeyde bir hayır vardır diyorum.
Not: Yöneticilerime kızgın değilim, çünkü onlarında ellerindeki imkanların farkındayım, Dediğim gibi kader faktörü ortadaydı yoksa hepsi gayet destekleyiciydi, fakat kurumumuz tarafında yazılımcı değil analizci lazımdı ve yazılım tarafını ilgili şirket kolayca hallediyordu.
